Zuurkool is eigenlijk witte kool. Er worden melkzuurbacteriën aan de witte kool toegevoegd door het fermenteren, waardoor deze zuurder wordt. Vandaar de naam zuurkool.

De geschiedenis van zuurkool
Zuurkool is een bijzondere groente. Het wordt al eeuwen gegeten. Volgens de rijke historie van zuurkool zijn het de tartaren (een Mongools ruitervolk) geweest, die zuurkool ontdekt hebben.

De Mongolen vonden het maar lastig om de witte kool mee te slepen op hun tochten. Daarom werd de witte kool fijn gesneden zodat het beter te vervoeren was in hun zadeltassen. Tot hun niet geringe verbazing bleek na een aantal weken dat de gesneden witte kool aangenaam zuur van smaak was geworden. De bezweten paardenruggen die tegen de zadeltassen met de gesneden witte kool aan wreven, zorgden voor een natuurlijke fermentatie. Met een geringe hoeveelheid zout bereikt men hetzelfde effect.

Via de nomadenvolkeren kwam zuurkool in west-Europa. In Griekse en Romeinse kelders heeft men reeds houten vaten gevonden voor de bereiding van zuurkool. Rond 130 voor Christus roemt Plinius reeds de heerlijke smaak van zuurkool.

Scheurbuik
De truc met het natuurlijk conserveren van witte kool als zuurkool was ontdekkings-reizigers en veroveraars van wereldzeeën zeer welkom. Zuurkool blijft ook op lange reizen goed houdbaar en was hét middel tegen scheurbuik vanwege de aanwezigheid van grote hoeveelheden vitamine C (een dodelijke ziekte veroorzaakt door een gebrek aan vitamine C). De wereldzeiler James Cook nam op advies van een arts, Johannes Kramer, zuurkool mee en ook Columbus nam op advies van zijn arts vaten zuurkool mee. Ook onze Verenigde Oost Indische- en later de West Indische compagnie, hadden standaard zuurkool in het vooronder. Daarom heet vitamine C -ascorbinezuur-, dit is afgeleid van a-scorbus (‘tegen scheurbuik”).

Bereidingswijze:
Zuurkool is een melkzure groente. Een gistingsproces heeft de rauwe kool lichter verteerbaar gemaakt. Hierbij zijn de vitaminen, mineralen en enzymen behouden gebleven. Zuurkool bevordert de opname van ijzer. Bovendien hebben het melkzuur en de melkzuurbacteriën een stimulerende werking op de spijsvertering en de darmen. (Lang) koken vermindert deze goede eigenschappen. Naast zuurkoolstamppot kunt u ook veel andere gerechten met zuurkool maken. Zuurkool kan heel goed rauw als salade gegeten worden. Meng er een beetje olijfolie en een gesnipperd uitje (en eventueel geraspte wortel of appel) door en u hebt een heerlijke salade. Lekker als bijgerecht of op een hartige boterham. Een soep van bouillon met fijngesneden zuurkool, ui en een paar aardappels in stukjes is een heerlijk verkwikkende soep.